கனிமுத்தம்

குளிர் காற்று சிலுசிலுக்க
குவிந்தாடும் இதழ் துடிக்க
களிரெந்தன் தோள் சாய்ந்து
களித்தாடும் வேளையிலே

விரல் பிடித்து சுளுக்கெடுத்து
விழி சொன்னக் கதை படித்து
குரல் வழியும் குயில் நாதக்
குழலோசைக் கேட்டிருந்தேன்.

முழுமதியும் முகம் மறைத்து
வெகு நேரம் விலகி நிற்க
செழி கரும்பின் சாரெடுத்து
சிதறாமல் இதழ் நிரப்பி

தருவாயோர் கனி முத்தம்
தளராத இதழ் யுத்தம்
மறு ஜென்மம் தொட்டாலும்
மறையாத மன சப்தம்!