அமரகாவியம்

நேர் படும் பேச்சுக் கொண்டவளின்

ஒற்றைப் புன்னகை தூவலோ

ஒளிரும் விழி மலர்ச்சியோ

மெலிதான இதழ் தீற்றலோ

பேருவகை தரும் புதையலாமெனக்கு

செவியடையும்

சுற்றத்தின் கைத்தட்டல்களும்

கழுத்திலேறும் மணி மாலைகளும்

கரங்களில் வந்து சேர்ந்த மலர்ச் செண்டுகளும்

பெற்ற வேளையிலும்

அவளின் மலர்முகம் தேடியே

அலைபாயும் மனம் கொண்டிருந்தவனுக்கு

அழுந்தப் பதிந்த முத்தத்துடன்

ஆலிங்கனமும்

கிடைக்கப் பெறின்

எனதான படைப்பிலவள்

தன்னை கண்டாளென அர்த்தம்

அதனையும் கடந்து

விழி துளிர்க்க

மார்பு விம்ம

துடிக்கும் இதழ்களுடன்

தாவியெனை அணைத்தாளெனில்

அவளுணர்வுகளில் உச்சாடனம் செய்யும்

காவியம் படைத்தேனென அர்த்தம்

அப்படியோர் அமரகாவியம்

என்றேனும் படைத்து

அவளுணர்வுகளில்

கோலோச்சிக் கிடப்பேனெனும்

ஆதங்கத்துடன்

எனது பேனாவுடனான

வார்த்தையம்பெய்தும் வரியஸ்திரங்களை

படைக்கத் தொடங்கிவிட்டேன்

இலக்கடைந்து

வெற்றி கிட்ட

கவியரசனைப் பிரார்த்தித்தபடி..