தனிமைத்தீவில் நான்

குளிர்மழை பெய்து

நினைவுகளில் அனல் தூவியது

சிலிர்த்தவுடல் சிணுங்கல்களின்

சலங்கையொலியை யாசித்தது

முகம் நனைத்தத் துளிகள் முத்த

முத்துக்களை நினைவில் விதைத்தன

சாரல் காற்று காதுமடல்களைத் தழுவி

சங்கீத மொழியை இசைத்துச் சென்றது

தூரத்தொரு மின்னல் பிறந்துன்

விழிகளின் வெளிச்சத்தை வாரியிறைத்தது

சடுதியிலது கடுமழையாய் மாறி

இருள் போர்வை கொண்டெனை போர்த்தி

தனிமைத்தீவில் நானென

தகவல் சொன்னது..!